Yarım Kalmış Hikayeler - Bölüm 1: Yaşlı Adam

 

Beşkelam Düzlüğü, Yaşlı Adam’ın Evi

            İhtiyar, Beşkelam Ormanları’na doğru içli içli bakarak evinin girişindeki ahşap verandayı tak tak sesleri eşliğinde adımlamaya başladı. Gözlerini insanın içini ferahlatan bu sisli ormanların üzerinde gezdirirken birkaç tane kuş, gözüne takıldı. Birbiriyle hoş bir ahenk içinde uçan bu kuşları takip ederken aklına çocukluk anıları geldi ve derin bir nefes alıp gözlerini kapattı. Günün birinde arkadaşlarıyla Sığdiyar eteklerinde koşuştururken yine böyle bir grup kuş üzerlerinden neşeli neşeli dans ederek geçmişti. Küçükken yakalamaca oynamayı, özellikle de Sığdiyar’ın çiçeklerle bezenmiş eteklerinde binbir renkli çiçeklerin arasında oynamayı çok severlerdi. Renk renk çiçekler insana sanki başka bir dünyaya düşmüş hissi verirdi. Bahar günleri etrafta uçuşan onlarca kelebekse bu görsel şölene yaratıcının küçük ama ustaca bir dokunuşuydu. O zamanlar bu topraklar insana gerçekten de yaşadığını hissettirirdi. Yine bir gün arkadaşlarıyla kovalamaca oynarken çiçeklerin ötesinde bir kız çocuğu belirmişti. Ömrünün büyük çoğunluğunu geçirdiği eşiyle de işte tam bu zaman tanışmıştı. İhtiyarın yüzünü, o küçük kız çocuğunun görüntüsü gözlerinin önünde yeniden belirdiğinde bir tebessüm kapladı. Sonrasında o tebessüm yerini buruk bir ifadeye bıraktı. Gözlerini açtığında başka bir kız çocuğu arkasında birkaç çocukla beraber ellerinde çiçeklerle neşeyle zıplayarak kendisine doğru koşturuyordu. İhtiyar, biraz sonra çocuğun sesini duymaya başladı.

            “Dede! Dede! Bak anneanneme ne topladım!”

            İhtiyar, gözleri parıldayarak içten bir gülümsemeyle karşılık verdi. Kız çocuğu heyecanla devam etti.

            “Bunları hemen anneanneme götürebilir miyiz? Lütfeeeen!”

            İhtiyar başıyla hafifçe onayladı. Dedesinden onayı kapan küçük çocuklar “Oleeey!” naralarıyla eve girip hızlıca hazırlandılar ve yola çıktılar. Sığdiyar’ın eteklerini aratmayan rengârenk çiçekli yollardan geçerek renk renk lalelerle dolu bir bahçeye girdiler. Çocuklar önden koşturarak ihtiyarı arkada bıraktı. Dede, içinden “E tabii, ihtiyarladık artık. Onlar koşmayacak da biz mi koşacağız?” diye kendi kendine söylenip güldü. İhtiyar yavaş adımlarla çocukların yanına varınca çocuklar mezar taşının üzerine koydukları çiçekleri gösterdiler. İhtiyar bir iç çekerek çocuklara gülümsedi ve gözleri dolarak konuştu:

            “Nasıl da yakışmış… Gençken de aynı böyle çiçek gibiydi.”

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Deneme - 7 Fili Yemek

Resim
  Bugün hocamızdan "Bir insan ömrü boyunca ortalama 7 fil ağırlığında yemek yer." şeklinde bir bilgi öğrendik. Ben de bu konuda birkaç örnek daha toplamak istedim zira bu şekilde özelden genele yapılan tespitler genellikle insanın gözünde büyüyor. Bu yüzden çeşitli bağımlılıkları -özellikle televizyon ve bilgisayar kullanımı- azaltma konusunda çok etkili olabileceklerini düşündüm. Ortalama bir insan ömrünün 25 yılını uyuyarak geçirir. Bu sayı aşağı yukarı günde 8 saatlik uykuya denk geliyor sanırım. Günlük 8 saatlik uyku insanın gözüne çok gözükmüyor ama ömrünüzün 25 yılını direkt olarak uykuya verdiğinizi düşündüğünüzde çok ürkütücü duruyor. Her ne kadar onların yanına yaklaşamasak da bence bir yönden hepimiz Ashab-ı Kehf'in bir parçasıyız. En azından "gerekli" olduğu için kendimizi avutabiliriz. Tabii gerektiği kadar uyuyorsak. Ortalama bir insan ömrünün 12 yılını televizyon izleyerek geçirir. Araştırmalarda genel olarak bir insanın ortalama 75 yıl yaşadığı va...
Devamı

Yarım Kalmış Hikayeler - Bölüm 2: Çıkmazyol Kalesi'nin Çıkmaz Sonu

  Bilmişler Düzlüğü, Çıkmazyol Kalesi             Üzerine doğru rüzgârı yavaşça yararak savrulan, kızgın güneşin sıcağı altında şık bir ışıltı saçan uzun kılıcı hızlı ve çevik bir hamleyle atlattı genç adam. “Faelnyr! Yakala!” diye bağıran arkadaşına doğru bir anlığına baktı ve yılların tecrübesiyle istemsizce kendisine doğru gelen kısa kılıcı havada yakaladı. Gözüne bir anlığına bulundukları yerden biraz uzaktaki sefil kale takıldı. Kalenin dışındaki yerleşkelerden siyah bir duman yükseliyordu. Ardından yeniden karşısında tüm ağırlığıyla ikinci hamlesini yapmak için hazırlanan adama odaklandı. Daha önce bu haydutlarla, yine bu sefil Çıkmazyol Kalesi önlerinde defalarca ve defalarca karşılaşmıştı Faelnyr. Faelnyr’e göre eskiden daha zorlu olan bu dağlılar, baskınlardan güzel ganimet elde ettikçe bir rehavete kapılmış gibiydi. Nitekim Faelnyr’in karşısındaki bu iri yarı adam da bu durumun en güzel örneğini teşkil ediyordu. Zır...
Devamı